ဓမၼစကၠပၸဝတၱန (ေခၚ) ဓမၼစၾကာပါဠိေတာ္

ဓမၼစကၠပၸဝတၱန (ေခၚ) ဓမၼစၾကာပါဠိေတာ္

[ နေမာတႆ ဘဂဝ ေတာ အရဟေတာ သမၼာ သမၺဳဒၶႆ ။]
၃ၾကိမ္ရြတ္ဆိုပါ။

ဓမၼစၾကာပါဠိ

ဓမၼ စၾကာ အမႊမ္း

(က) ဘိကၡဴနံ ပဥၥဝဂၢီနံ ၊
ဣသိပတန နာမေက ၊
မိဂဒါေယ ဓမၼဝရံ ၊
ယံ တံ နိဗၺာန ပါပကံ ။

(ခ)သဟမၸတိ နာမေကန၊
မဟာျဗေဟၼန ယာစိေတာ ၊
စတုသစၥံ ပကာေသေႏၲာ ၊
ေလာကနာေထာ အေဒသယိ ။

(ဂ)နႏၵိတံ သဗၺေဒေဝဟိ၊
သဗၺသမၸတၱိသာဓကံ ။
သဗၺေလာက ဟိတတၳာယ၊
ဓမၼစကၠံ ဘဏာမ ေဟ။

၁ - ဓမၼစၾကာ နိဒါန္း
ဧဝံေမသုတံ -
ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ ဗာရာဏသီယံ ဝိဟရတိ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ ။
တၾတ ေခါ ဘဂဝါ ပဥၥဝဂၢီေယ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ -

၂ - အယုတ္တရား ႏွစ္ပါး
ေဒြ ေမ ဘိကၡေဝ အႏၲာ
ပဗၺဇိေတန န ေသဝိတဗၺာ။
ကတေမ ေဒြ -
ေယာ စာယံ ကာေမသု ကာမသုခလႅိ ကာႏု ေယာေဂါ
ဟီေနာ ဂါေမၼာ ေပါထုဇၨနိေကာ
အနရိေယာ အနတၱ သံဟိေတာ၊
ေယာ စာယံ အတၱကိလမထာ ႏုေယာေဂါ
ဒုေကၡာ အနရိေယာ အနတၱသံဟိေတာ။

၃ - အလယ္အလတ္ အက်င့္တရား
ဧေတ ေခါ ဘိကၡေဝ ဥေဘာ အေႏၲ
အႏုပဂမၼ မဇၥ်ိမာပဋိပဒါ
တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ
စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အ ဘိညာယ
သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံဝတၱတိ ။
ကတမာ စသာ ဘိကၡေဝ
မဇၥ်ိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ
စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ
ဥပသမာယ အဘိညာယ
သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံဝတၱတိ ။
အယေမဝ အရိေယာ အ႒ဂႋေကာ မေဂၢါ ။
ေသယ်ထိဒံ -သမၼာဒိ႒ိ သမၼာသကၤေပၸါ
သမၼာဝါစာ သမၼာကမၼေႏၲာ သမၼာအာဇီေဝါ
သမၼာဝါယာေမာ သမၼာသတိ သမၼာသမာဓိ။
အယံ ေခါ သာ ဘိကၡေဝ
မဇၥ်ိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ
စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ
ဥပသမာယ အဘိညာယ
သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံဝတၱတိ ။

၄ - ဒုကၡ သစၥာ
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ။
ဇာတိပိ ဒုကၡာ ၊ ဇရာပိ ဒုကၡာ ၊
ဗ်ာဓိပိဒုေကၡာ ၊ မရဏံပိ ဒုကၡံ ၊
အပၸိေယဟိ သမၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ ၊
ပိေယဟိ ဝိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ ၊
ယမၸိစၧံ န လဘတိ ၊ တမၸိ ဒုကၡံ ၊
သံခိေတၱန ပဥၥဳပါဒါ နကၡႏၶာ ဒုကၡာ ။

၅ - သမုဒယ သစၥာ
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ ။
ယာယံ တဏွာ ေပါေနာဗၻဝိကာ
နႏၵီရာဂ သဟဂတာ တၾတာတၾတာ ဘိနႏၵိနီ ။
ေသယ်ထိဒံ -ကာမ တဏွာ ဘဝတဏွာ ဝိဘဝတဏွာ ။

၆ - နိေရာဓသစၥာ
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ
ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ ။
ေယာ တႆာေယဝ တဏွာယ
အေသသ ဝိရာဂနိေရာေဓာ စာေဂါ
ပဋိနိႆေဂၢါ မုတၱိ အနာလေယာ ။

၇ - မဂၢသစၥာ
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ
ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနိ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ ။
အယေမဝ အရိေယာ အ႒ဂႋေကာ မေဂၢါ ။
ေသယ်ထိဒံ -သမၼာဒိ႒ိ သမၼာသကၤေပၸါ
သမၼာဝါစာ သမၼာကမၼေႏၲာ သမၼာအာဇီေဝါ
သမၼာဝါယာေမာ သမၼာသတိ သမၼာသမာဓိ။

၈ - ဒုကၡသစၥာ ၌ သစၥဉာဏ္
" ဣဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥ " ႏၲိေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၉ - ဒုကၡသစၥာ ၌ ကိစၥဉာဏ္
" တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ပရိေညယ် " ႏၲိေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၁၀ - ဒုကၡသစၥာ ၌ ကတဉာဏ္
" တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ပရိညာတ " ႏၲိေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၁၁ - သမုဒယသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္
" ဣဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယ သစၥ " ႏၲိေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၁၂ - သမုဒယသစၥာ ၌ ကိစၥဉာဏ္
" တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ ပဟာတဗၺ " ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၁၃ - သမုဒယသစၥာ ၌ ကတဉာဏ္
" တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ ပဟီန " ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၁၄ - နိေရာဓသစၥာ ၌ သစၥဉာဏ္
" ဣဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥ " ႏၲိေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၁၅ - နိေရာဓသစၥာ ၌ ကိစၥဉာဏ္
" တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ သစၧိကာ တဗၺ " ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၁၆ - နိေရာဓသစၥာ ၌ ကတဉာဏ္
" တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ သစၧိကတ" ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၁၇ - မဂၢသစၥာ ၌ သစၥဉာဏ္
" ဣဒံ ဒုကၡနိေရာဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယ သစၥ " ႏၲိေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၁၈ - မဂၢသစၥာ ၌ ကိစၥဉာဏ္
" တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ ဘာေဝတဗၺ " ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၁၉ - မဂၢသစၥာ ၌ ကတဉာဏ္
" တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓ ဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ ဘာဝိတ " ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ
ပုေဗၺအနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု
စကၡဳံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံဥဒပါဒိ ၊
ပညာ ဥဒပါဒိ ၊ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ ။

၂၀ - ေရွးက ဘုရား ျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္မခံခဲ့ပုံ
ယာဝကီဝဥၥ ေမ ဘိကၡေဝ
ဣေမသု စတူသု အရိယသေစၥသု
ဧဝံ တိပရိဝ႗ံ ဒြါဒသာကာရံ
ယထာဘူတံ ဉာဏဒႆနံ န သုဝိသုဒၶံ အေဟာသိ ။
ေနဝ တာဝါဟံ ဘိကၡေဝ သေဒဝေက ေလာေက
သမာရေက သျဗဟၼေက
သႆမဏ ျဗာဟၼဏိယာ ပဇာယ သေဒဝမႏုႆာယ
" အႏုတၱရံ သမၼာသေမၺာဓႎ အဘိသမၺဳေဒၶါ " တိ ပစၥညာသႎ ။

၂၁ - ယခုမွ ဘုရား ျဖစ္ေၾကာင္းဝန္ခံပုံ
ယေတာ စ ေခါ ေမ ဘိကၡေဝ
ဣေမသု စတူသု အရိယသေစၥသု
ဧဝံ တိပရိဝ႗ံ ဒြါဒသာကာရံ
ယထာဘူတံ ဉာဏဒႆနံ သုဝိသုဒၶံ အေဟာသိ ။
အထာဟံ ဘိကၡေ၀ သေဒ၀ေက ေလာေက၊
သမာရေက သျဗဟၼေက
သႆမဏ ျဗာဟၼဏိယာ ပဇာယ သေဒဝမႏုႆာယ
" အႏုတၱရံ သမၼာသေမၺာဓႎ အဘိသမၺဳေဒၶါ " တိ ပစၥညာသႎ ။

၂၂ - ပစၥေဝကၡဏာဉာဏ္ျဖင့္ သိျမင္ပုံ
ဉာဏဥၥ ပန ေမ ဒႆနံ ဥဒပါဒိ
" အကုပၸါ ေမ ဝိမုတၱိ ၊
အယမႏၲိမာ ဇာတိ ၊ နတၳိ ဒါနိ ပုန ဗၻ ေဝါ " တိ။

၂၃ - ပဥၥဝဂၢီ ရဟန္းတို႕ တရားကို ႏွစ္သက္ၾကပုံ
ဣဒမေဝါစ ဘဂဝါ ။
အတၱမနာ ပဥၥဝဂၢီယာ ဘိကၡဴ
ဘဂဝေတာ ဘာသိတံ အဘိနႏၵဳႏၲိ။

၂၄ - အရွင္ေကာ႑ည ေသာတာပန္ ျဖစ္ပုံ
ဣမသၼႎ စ ပန ေဝယ်ာကရဏသၼႎ ဘည မာေန
အာယသၼေတာ ေကာ႑ညႆ ဝိရဇံ ဝီတမလံ ဓမၼစကၡဳံ ဥဒပါဒိ
" ယံ ကိဥၥိ သမုဒယဓမၼံ ၊ သဗၺံတံ နိေရာဓ ဓမၼ " ႏၲိ ။

၂၅ - နတ္၊ ျဗဟၼာ တို႕ ေကာင္းခ်ီးေပးပုံ
ပဝတၱိေတ စ ပန ဘဂဝတာ ဓမၼစေကၠ
ဘုမၼာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသုံ
" ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ
 အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ
အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗဟၼေဏန ဝါ
ေဒေဝန ဝါ မာရန ဝါ
ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼႎ " တိ ။
ဘုမၼာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံသုတြာ
စာတုမဟာရာဇိကာ ေဒဝါ သဒၵ မႏုႆာ ေဝသုံ
" ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယ
ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ
အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗဟၼေဏန ဝါ
ေဒေဝန ဝါ မာရန ဝါ
ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼႎ " တိ ။
စာတုမဟာ ရာဇိကာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ
တာဝတႎသာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသုံ
" ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ
ဣသိပတေန မိဂဒါေယ
အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ
အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗဟၼေဏန ဝါ
ေဒေဝန ဝါ မာရန ဝါ
ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼႎ " တိ ။
တာဝတႎသာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ
ယာမာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသုံ
" ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ
ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ
အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗဟၼေဏန ဝါ
ေဒေဝန ဝါ မာရန ဝါ
ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼႎ " တိ ။
ယာမာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ
တုသိတာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသုံ
" ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ
ဣသိပတေန မိဂဒါေယ
အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ
အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗဟၼေဏန ဝါ
ေဒေဝန ဝါ မာရန ဝါ
ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼႎ " တိ ။
တုသိတာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ
နိမၼာနရတီ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသုံ
" ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ
ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ
အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗဟၼေဏန ဝါ
ေဒေဝန ဝါ မာရန ဝါ
ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼႎ " တိ ။
ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ
ျဗဟၼ့ကာယိကာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသုံ
" ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ
ဣသိပတေန မိဂဒါေယ
အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ
အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗဟၼေဏန ဝါ
ေဒေဝန ဝါ မာရန ဝါ
ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼႎ " တိ ။
ဣတိဟ ေတန ခေဏန ေတန လေယန
ေတန မုဟုေတၱန ယာဝ ျဗဟၼေလာကာ သေဒၵါ အဗၻဳဂၢစၧိ ။

၂၆ - တစ္ေသာင္းေသာ ေလာကဓာတ္ တုန္လႈပ္ပုံ
အယဥၥ ဒသသဟႆိ ေလာကဓာတု
သံကမၸိ သမၸကမၸိ သမၸေဝဓိ ။

၂၇ - အေရာင္အလင္း ျဖစ္ေပၚလာပုံ
အပၸမာေဏာ စ ဥဠာေရာ ဩဘာေသာ
ေလာေက ပါတု ရေဟာသိ
အတိကၠမၼ ေဒဝါနံ ေဒဝါႏုဘာဝႏၲိ ။

၂၈ - ျမတ္စြာဘုရား ဥဒါန္းက်ဴးပုံ
အထ ေခါ ဘဂဝါ ဣမံ ဥဒါနံ ဥဒါေနသိ
" အညာသိ ဝတ ေဘာ ေကာ႑ေညာ ၊
အညာသိ ဝတေဘာ ေကာ႑ေညာ " တိ ။
ဣတိဟိဒံ အာယသၼေတာ ေကာ႑ညႆ
အညာသိ ေကာ႑ေညာေတြဝ နာမံ အေဟာသိ ။

၂၉ - အညာသိေကာ႑ည ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ ေတာင္းပုံ
အထ ေခါ အာယသၼာ အညာသိေကာ႑ေညာ
ဒိ႒ဓေမၼာ ပတၱဓေမၼာ
ဝိဒိတဓေမၼာ ပရိေယာဂါဠဓေမၼာ
တိဏၰ ဝိစိကိေစၧာ
ဝိဂတကထံကေထာ
ေဝသာရဇၨပၸေတၱာ
အပရပၸစၥေယာ သတၳဳသာသေန
ဘဂဝႏၲံ ဧတဒေဝါစ
" လေဘယ်ာဟံဘေႏၲ ဘဂဝေတာ သႏၲိေက ပဗၺဇၨံ ၊
လေဘယ်ံ ဥပသမၸဒ " ႏၲိ ။

၃၀ - ဧဟိ ဘိကၡဳရဟန္း အျဖစ္ရပုံ
၁။ " ဧဟိ ဘိကၡဴ" တိ ဘဂဝါ အေဝါစ ၊
သြာကၡာေတာ ဓေမၼာ ၊ စရ ျဗဟၼစရိယံ
သမၼာဒုကၡႆ အႏၲကိရိယာ ယာတိ ။

၂။ သာဝ တႆ အာယသၼေတာ
ဥပသမၸဒါ အေဟာသီတိ ။

ဓမၼစကၠပၸဝတၱန သုတၱံ နိ႒ိတံ ။

ဓမၼစကၠပၸဝတၱနသုတ္ ျမန္မာျပန္

၁။ အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပၪၥဝဂၢီရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏-

၂။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းျဖစ္သူသည္ အစြန္းႏွစ္ပါးတို႔ကုိ မမွီဝဲအပ္ကုန္၊ အဘယ္ႏွစ္ပါးတို႔နည္း -

   1. ယုတ္ညံ့၍ ရြာသူတို႔၏ အက်င့္ျဖစ္ေသာ ပုထုဇဥ္တို႔၏ အေလ့အက်င့္သာ ျဖစ္၍ အရိယာတို႔၏အေလ့အက်င့္ မဟုတ္ေသာ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္ မစပ္ယွဥ္ေသာ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာကုိ ကပ္ၿငိေသာအားျဖင့္ အဖန္တလဲလဲ လုိက္စား အားထုတ္ျခင္း လည္းေကာင္း၊
   2. ကုိယ္စိတ္၏ ဆင္းရဲျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အက်င့္ မဟုတ္ေသာ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္ မစပ္ယွဥ္ေသာ ကုိယ္ပင္ပန္းမႈကုိ အားထုတ္ျခင္း လည္းေကာင္း

ဤႏွစ္ပါးတို႔တည္း။

၃။ ရဟန္းတို႔ ဤအစြန္းႏွစ္ပါးတို႔သို႔ မကပ္ေရာက္မူ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာပညာမ်က္စိကုိ ျပဳတတ္ေသာ၊ ဉာဏ္အျမင္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ၊ အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ အက်င့္သည္ ကိေလသာ ၿငိမ္းရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ သစၥာေလးပါးကုိသိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏။

ရဟန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ ပညာမ်က္စိကုိ ျပဳတတ္ေသာ၊ ဉာဏ္ အျမင္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ၊ ကိေလသာ ၿငိမ္းျခင္းငွါ၊ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိျခင္းငွါ၊ သစၥာေလးပါးကုိ သိျခင္းငွါ၊ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ ထုိအလယ္အလတ္ ျဖစ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကား အဘယ္နည္း၊
အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ ဤအရိယမဂ္ပင္တည္း။ ဤသည္ကား အဘယ္နည္း -

   1. မွန္ကန္ေသာအျမင္ 'သမၼာဒိ႒ိ'၊  (တနည္း) ေကာင္းစြာ ျမင္ျခင္း
   2. မွန္ကန္ေသာ ၾကံစည္မႈ 'သမၼာသကၤပၸ'၊  (တနည္း) ေကာင္းစြာ ႀကံျခင္း
   3. မွန္ကန္ေသာ စကား'သမၼာဝါစာ'၊  (တနည္း) ေကာင္းစြာ ေျပာဆိုျခင္း
   4. မွန္ကန္ေသာအလုပ္ 'သမၼာကမၼႏၲ'၊  (တနည္း) ေကာင္းစြာ ျပဳလုပ္ျခင္း
   5. မွန္ကန္ေသာ အသက္ေမြးမႈ 'သမၼာအာဇီဝ'၊  (တနည္း)  ေကာင္းစြာ အသက္ေမြးျခင္း
   6. မွန္ကန္ေသာ အားထုတ္မႈ 'သမၼာဝါယာမ'၊  (တနည္း)  ေကာင္းစြာ အားထုတ္ျခင္း
   7. မွန္ကန္ေသာ ေအာက္ေမ့မႈ 'သမၼာသတိ'၊  (တနည္း)  ေကာင္းစြာ ေအာက္ေမ့ျခင္း
   8. မွန္ကန္ေသာ တည္ၾကည္မႈ 'သမၼာသမာဓိ'၊ (တနည္း) ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္ျခင္း တို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ၊ ပညာမ်က္စိကုိ ျပဳတတ္ေသာ၊ ဉာဏ္အျမင္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ၊ အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ၊ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္သည္ ကိေလသာ ၿငိမ္းရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ (သစၥာေလးပါးကုိ) သိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏။

၄။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားတည္း။
ပဋိသေႏၶ တည္ေနရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊
အုိရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊
နာရျခင္းသည္ လည္း ဆင္းရဲ၏၊
ေသရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊
မခ်စ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ အတူေနရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊
ခ်စ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊
လုိခ်င္ရာကုိ မရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊
အက်ဥ္းအားျဖင့္ စြဲလမ္းရာ အာ႐ံုျဖစ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးတို႔သည္လည္း ဆင္းရဲကုန္၏။

၅။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲၿခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားတည္း။ အၾကင္ တဏွာသည္ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္ေစတတ္၏၊ ႏွစ္သက္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းႏွင့္တကြ ျဖစ္၏၊ ထုိထုိ အာ႐ံု၌ လြန္စြာ ႏွစ္သက္တတ္၏။ ထုိတပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊

    * ကာမ၌ တပ္မက္မႈ 'ကာမတဏွာ'၊
    * သႆတဒိ႒ိႏွင့္တကြ ျဖစ္ေသာ တပ္မက္မႈ 'ဘဝတဏွာ'၊
    * ဥေစၧဒဒိ႒ိႏွင့္တကြ ျဖစ္ေသာ တပ္မက္မႈ 'ဝိဘဝတဏွာ' တို႔တည္း။

၆။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားတည္း။ ယင္းဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာဟူသည္ ထုိတပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ၏သာလွ်င္ အၾကြင္းမဲ့ စြဲမက္မႈ ကင္းေပ်ာက္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ စြန္႔လႊတ္ရာ တစ္ဖန္ စြန္႔ပယ္ရာ လြတ္ေျမာက္ရာ မကပ္ၿငိရာပင္ ျဖစ္၏။

၇။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားတည္း။ ဤအရိယမဂ္သည္ အဂၤါရွစ္ပါးရွိ၏၊ အဂၤါရွစ္ပါးဟူေသာ္ကား

   1. မွန္ကန္ေသာအျမင္ 'သမၼာဒိ႒ိ'၊  (တနည္း) ေကာင္းစြာ ျမင္ျခင္း
   2. မွန္ကန္ေသာ ၾကံစည္မႈ 'သမၼာသကၤပၸ'၊  (တနည္း) ေကာင္းစြာ ႀကံျခင္း
   3. မွန္ကန္ေသာ စကား'သမၼာဝါစာ'၊  (တနည္း) ေကာင္းစြာ ေျပာဆိုျခင္း
   4. မွန္ကန္ေသာအလုပ္ 'သမၼာကမၼႏၲ'၊  (တနည္း) ေကာင္းစြာ ျပဳလုပ္ျခင္း
   5. မွန္ကန္ေသာ အသက္ေမြးမႈ 'သမၼာအာဇီဝ'၊  (တနည္း)  ေကာင္းစြာ အသက္ေမြးျခင္း
   6. မွန္ကန္ေသာ အားထုတ္မႈ 'သမၼာဝါယာမ'၊  (တနည္း)  ေကာင္းစြာ အားထုတ္ျခင္း
   7. မွန္ကန္ေသာ ေအာက္ေမ့မႈ 'သမၼာသတိ'၊  (တနည္း)  ေကာင္းစြာ ေအာက္ေမ့ျခင္း
   8. မွန္ကန္ေသာ တည္ၾကည္မႈ 'သမၼာသမာဓိ'၊ (တနည္း) ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္ျခင္း တို႔တည္း။

၈။ ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားမည္၏'' ဟု (ဘုရား မျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (ဒုကၡသစၥာ) တရားတို႔၌
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၉။ ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပုိင္းျခား၍ သိထုိက္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက (မၾကားဖူးကုန္ေသာ ဒုကၡသစၥာတရားတို႔၌)
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၀။ ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲ ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပုိင္းျခား၍ သိခဲ့ၿပီ'' ဟု (ဘုရား မျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူး ကုန္ေသာ (ဒုကၡသစၥာ) တရားတို႔၌
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏။

၁၁။ ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား မည္၏''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (သမုဒယသစၥာ) တရားတို႔၌
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ'သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၂။ ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပယ္အပ္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက (မၾကားဖူးကုန္ေသာ သမုဒယသစၥာတရားတို႔၌)
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၃။ ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပယ္ၿပီးၿပီ'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (သမုဒယသစၥာ) တရားတို႔၌
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၄။ ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားမည္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (နိေရာဓသစၥာ) တရားတို႔၌
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏။

၁၅။ ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ မ်က္ေမွာက္ ျပဳအပ္၏''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက (မၾကားဖူးကုန္ေသာ နိေရာဓသစၥာတရားတို႔၌)
ငါဘုရားအားပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၆။ ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳၿပီးၿပီ'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (နိေရာဓသစၥာ) တရားတို႔၌
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၇။ ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားမည္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (မဂၢသစၥာ) တရားတို႔၌
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၈။ ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပြားမ်ားအပ္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက (မၾကားဖူး ကုန္ေသာ မဂၢသစၥာ တရားတို႔၌)
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊

၁၉။ ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပြားမ်ားၿပီးၿပီ'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (မဂၢသစၥာ) တရားတို႔၌
ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ (၄)

၂၀။ ရဟန္းတို႔ ''ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရားေလးပါးတို႔၌ ဤသို႔ သံုးပါးေသာ အျပန္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာရွိေသာ မွန္ကန္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ မစင္ၾကယ္ ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး ငါသည္ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏျဗာဟၼဏမင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္တကြေသာ လူ႕ေလာက၌ အတုမရွိေသာ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ ကုိယ္တုိင္မွန္စြာ သိေသာ (အရဟတၱမဂ္) ဉာဏ္ကုိ သိၿပီဟု ဝန္မခံခဲ့ေခ်။

၂၁။ ရဟန္းတို႔ ''ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရားေလးပါးတို႔၌ ဤသို႔ သံုးပါးေသာ အျပန္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာရွိေသာ မွန္ကန္ေသာ ဉာဏ္အျမင္သည္ စင္ၾကယ္လာေသာ အခါ၌သာလွ်င္ ငါသည္ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္တကြေသာ လူ႕ေလာက၌ အတုမရွိေသာ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ ကုိယ္တုိင္မွန္စြာ သိေသာ (အရဟတၱမဂ္) ဉာဏ္ကုိ သိၿပီဟု ဝန္ခံခဲ့၏၊

၂၂။ ငါ၏ (ကိေလသာတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္မႈသည္ မပ်က္စီးႏုိင္ၿပီ၊ ဤကား အဆံုးစြန္ေသာ ဘဝတည္း၊ ယခုအခါ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္ျခင္း မရွိေတာ့ၿပီဟု ငါ့အား ပစၥေဝကၡဏာ ဉာဏ္အျမင္သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။

၂၃။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏၊ ပၪၥဝဂၢီငါးပါး ရဟန္းတို႔သည္ ႏွစ္လုိကုန္သည္ ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကုိ ဝမ္းေျမာက္စြာ ခံယူၾကေလကုန္၏။

၂၄။ ဤဂါထာမဖက္ သက္သက္ေသာ ေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ အသွ်င္ေကာ႑ညအား  ''ျဖစ္ျခင္း သေဘာရွိေသာ တရားအလံုးစံုသည္ ခ်ဳပ္ျခင္း သေဘာရွိ၏'' ဟု (ကိေလသာ) ျမဴ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ တရားမ်က္စိ 'ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္' သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။

၂၅။ ဤသို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ ''ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာဝယ္ ေလာက၌ သမဏ ျဗာဟၼဏ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေဟာႏုိင္ေသာ အတုမရွိေသာ ဤဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု ဘုမၼစုိးနတ္တို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။
ဘုမၼစုိးနတ္တို႔၏ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ ၾကား၍ ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာဝယ္ ေလာက၌ သမဏျဗာဟၼဏ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေဟာႏုိင္ေသာ အတုမရွိေသာ ဤဓမၼစၾကာ တရားေတာ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။
စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔၏ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ ၾကား၍ တာဝတႎသာနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။
ယာမာနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။
 တုသိတာနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။
 နိမၼာနရတီနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။
ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။
''ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာဝယ္ ေလာက၌ သမဏ ျဗာဟၼဏ နတ္မာရ္နတ္ ျဗဟၼာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေဟာႏုိင္ေသာ အတုမရွိေသာ ဤဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု ျဗဟၼာတို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။

၂၆။ ဤသို႔လွ်င္ ထုိအခ်ိန္ ထုိအခါ ထုိကာလတြင္ အကနိ႒ျဗဟၼာ့ျပည္ တုိင္ေအာင္ ေကာင္းခ်ီးသံသည္ ျပန္႔ႏံွ႕၍ တက္၏၊ ဤတစ္ေသာင္းေသာ ေလာကဓာတ္သည္လည္း တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏၊ ထက္ဝန္းက်င္ တုန္လႈပ္၏၊

၂၇။ အတုိင္းအရွည္မရွိ ႀကီးမားေသာ အေရာင္အလင္းသည္လည္း ေလာက၌ နတ္တို႔၏ အာႏုေဘာ္ကုိ ေက်ာ္လြန္၍ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚ၏။

၂၈။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ''ရဟန္းတို႔ ေကာ႑ညသည္ သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိေလၿပီတကား၊ ရဟန္းတို႔ ေကာ႑ညသည္ သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိေလၿပီတကား'' ဟု ဤဥဒါန္းကုိ က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။ ဤဥဒါန္းကုိ က်ဴးရင့္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္သာလွ်င္ အသွ်င္ေကာ႑ညအား 'အညာသိ ေကာ႑ည' ဟူ၍သာ အမည္တြင္၏။

၂၉။ ထို ေသာတာပန္ ျဖစ္ၿပီးေသာအခါ၌ ရွည္ေသာ အသက္ေတာ္ရွိေသာ အရွင္ အညာသိ ေကာ႑ညသည္

    * ကိုယ္တိုင္ ျမင္အပ္ၿပီးေသာ တရားရွိသည္ျဖစ္၍
    * ကိုယ္တိုင္ ဆိုက္ေရာက္အပ္ၿပီးေသာ တရားရွိသည္ျဖစ္၍
    * ကိုယ္တိုင္ သိအပ္ၿပီးေသာ တရားရွိသည္ျဖစ္၍
    * ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္ သက္၀င္အပ္ၿပီးေသာ တရားရွိသည္ျဖစ္၍
    * ယံုမွားျခင္း၏ တဘက္ကမ္းသို႔ ေရာက္ေအာင္ ကူးေျမာက္ၿပီးသည္ ျဖစ္၍
    * သို႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာယံုမွားျခင္းမွ လြတ္ကင္းသည္ျဖစ္၍
    * ေၾကာက္႐ြံ႕မႈကင္းလ်က္ ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္သည္ျဖစ္၍

ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္အတြင္း၌ သိျမင္ၿပီးေသာ ဉာဏ္ အစြမ္းအားျဖင့္ သူတပါးတို႔အား ယံုၾကည္အားထားျခင္းမရွိေလေသာေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ဤသို႔ေသာ စကားကိုေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ေလ၏။

“အရွင္ဘုရား – တပည့္ေတာ္သည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံေတာ္၌ ရဟန္းအျဖစ္ကို ရလိုပါသည္ဘုရား။ ပၪၨင္းအျဖစ္ကိုရလိုပါသည္ဘုရား။” ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္ေလ၏။

၃၀။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
“အို ရဟန္း လာေလာ့ ငါဘုရားသည္ တရားေတာ္ျမတ္ကို ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္ မူအပ္ၿပီ။ သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးတိုင္ေအာင္ ျပဳျခင္းငွာ ေကာင္းစြာ ျမတ္ေသာ မဂ္အက်င့္ကို က်င့္ေလေလာ့”
ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ရွည္ေသာ အသက္ေတာ္ရွိေသာ ထို အရွင္ ေကာ႑ညအား ထို ဧဟိဘိကၡဳ -ပၪၨင္း အျဖစ္သည္သာလွ်င္ ျဖစ္ေလသတည္း။
ဓမၼစၾကာသုတ္ ဓမၼစကၠပၸ၀တၱန သုတ္သည္ ၿပီးၿပီ။